ต้นรัง (Rang)
 
ชื่อวิทยาศาสตร์ (Scientific name) : Shorea siamensis Miq.
ชื่อวงศ์ (Family name)  : Dipterocarpaceae
ชื่อเรียกอื่นๆ : เปา ฮัง เปาดอกแดง เรียง เรียงพนม ลักป้าว แลบอง
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
ไม้ยืนต้นผลัดใบ ขนาดเล็กถึงขนาดกลาง สูง 10 - 25 เมตร กิ่งก้านคดงอ เปลือกสีเทาหรือน้ำตาลอมเทา แข็ง และหนามาก แตกเป็นร่องลึกตามยาวของลำต้นคล้ายรอยไถ เปลือกด้านในสีแดงออกน้ำตาล น้ำยางสีเหลืองอ่อนถึงสีน้ำตาล ใบเดี่ยวเรียงสลับ รูปไข่กว้างถึงรูปขอบขนาน กว้าง 10-12.5 ซม. ยาว 10-18 ซม. ปลายเรียวแหลมหรือมน โคนรูปหัวใจขอบเรียบ ขอบเป็นคลื่นขึ้นลง ใบอ่อนแตกใหม่สีน้ำตาลแดง แผ่นใบเรียบ ดอก เป็นช่อ ออกรวมกันเป็นพวงโตเหนือรอยแผลใบตามกิ่งและปลายกิ่ง ดอกย่อยสีเหลืองกลิ่นหอมอ่อน จะออกหลังจากใบได้หลุดร่วงไปหมดแล้ว กลีบดอกมี 5 กลีบ เรียงเวียนซ้อนกันเป็นรูปกังหัน ปลายกลีบม้วนซ้อนเข้า ดอกจะหลุดร่วงง่ายมาก ผล แข็ง รูปกระสวย หรือรูปไข่เล็ก ประกอบด้วยปีกสั้น 2 ปีก ปีกยาวรูปใบพาย 3 ปีก อาจยาวถึง 10 ซม. โคนปีกห่อหุ้มตัวผล มีเส้นตามยาวของปีก ตั้งแต่ 7 เส้นขึ้นไป เป็นไม้ที่ทนทานต่อความแห้งแล้งและไฟป่าได้ดีมาก พบมากตามป่าแดงหรือป่าเต็งรัง ทั่วทุกภาค ยกเว้นภาคใต้
สรรพคุณ :
เปลือก ใช้แก้โรคท้องร่วง
ใบ ตำพอก รักษาแผลพุพอง
ประโยชน์ :
เนื้อไม้แข็ง นิยมนำมาทำสิ่งปลูกสร้างที่ต้องการความแข็งแรง และรับน้ำหนักมาก เช่น คาน พื้น เสา ไม้หมอนรถไฟ สะพาน  เรือ ส่วนประกอบของยานพาหนะและด้ามเครื่องมีการเกษตรต่างๆ
Medicinal Used :
Stem bark : Cure diarrhea
Utilization :
Wood : use to furniture, pillar.


เอกสารอ้างอิง :
ฐานข้อมูลพรรณไม้ องค์การสวนพฤกษศาสตร์. (2558). รัง, 9 ตุลาคม 2561.
http://www.qsbg.org/database/botanic_book%20full%20option/search_detail.asp?botanic_id=848